ارزیابی رویکرد قانون اساسی در تعیین ضوابط و مصادیق امر به معروف و نهی از منکر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری حقوق کیفری و جرم‌شناسی، مدرس دانشگاه باختر ایلام، ایلام، ایران (نویسنده مسئول)

2 استادیار حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

3 کارشناس ارشد علوم سیاسی، دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه امام خمینی (ره)، قم، ایران

4 کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کنگاور، کنگاور، ایران

10.22034/lc.2023.161593

چکیده

 
امر به معروف و نهی از منکر جزء اساسی ترین تعالیم و احکام اسلامی است که معطوف به سعادت فرد و سلامت جامعه اسلامی و مورد تأکید متون دینی و مورد تأیید عقل تدبیرگر بشری است. احیاء و اجرای این فریضه مهم اسلامی مورد توجه تدوین کنندگان قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بوده به گونه ای که اصل هشتم آن به این موضوع اختصاص یافته است که به نظارت مردم بر دولت، دولت بر مردم و مردم بر یکدیگر می پردازد و به نهاد امر به معروف و نهی از منکر تعبیر می شود. اجرا و فهم نادرست یا ناقص از آن باعث ایجاد هرج و مرج و ناامنی و از بین رفتن حرز و حریم خصوصی اشخاص و یا ورود لطمه به حقوق و آزادی های آن ها می شود. تذکر، تنبه، توجه همگانی و مسئولیت عمومی موجب اصلاح جامعه و دوری از مشکلات می گردد. امر به معروف و نهی از منکر، یک تکلیف عمومی است که حقایقی را روشن ساخته و با هدایت افراد جامعه، بدعت ها را از بین می برد و مقاومت در برابر گمراهی و باطل ایجاد می کند. این نوشتار به بررسی این موارد در پرتو قانون اساسی و به ویژه اصل هشتم آن، پرداخته است. روش تحقیق حاضر تحلیلی- توصیفی می باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of the Approach of the Constitution in Determining the Criteria and Examples of Enjoining Good and Forbidding Evil

نویسندگان [English]

  • Rostam Ali Akbari 1
  • Hossein Amini 2
  • Behnam Karimi 3
  • Javad Darabi 4
1 PhD in Criminal Law and Criminology, Lecturer at Bakhtar Ilam University, Ilam, Iran (Corresponding Author)
2 Assistant Professor of Public Law, Islamic Azad University of Kermanshah, Kermanshah, Iran
3 Master of Political Science, Faculty of Political Science, Imam Khomeini University (RA), Qom, Iran
4 Master of Criminal Law and Criminology, Islamic Azad University, Kangavar branch, Kangavar, Iran
چکیده [English]

 
Enjoining good and forbidding evil is one of the most basic teachings and rules of Islam, which is aimed at the happiness of the individual and the health of the Islamic society and is emphasized by religious texts and approved by human rationality. Revival and implementation of this important Islamic duty has been the focus of the drafters of the Constitution of the Islamic Republic of Iran in such a way that the eighth principle is dedicated to the issue of supervision of the people over the government, the government over the people and the people over each other, and to the institution of governance. It is interpreted as good and forbidden as bad. Improper or incomplete implementation and understanding of it causes chaos and insecurity, and the loss of the charm and privacy of individuals, or damage to their rights and freedoms. Warning, punishment, public attention and public responsibility will improve the society and avoid of problems. Enjoining what is good and forbidding what is evil is a public duty that clarifies the truths and by guiding the people of the society, destroys heresies and creates resistance against misguidance and falsehood. This article examines these cases in the light of the constitution and especially its eighth principle. The current research method is descriptive analysis.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Enjoining what is Good
  • Forbidding what is Bad
  • the Constitution

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار