شناسایی و مقابله با اخبار جعلی

نوع مقاله : ترجمه ای

نویسندگان

1 محقق فوق دکتری، موسسه فناوری، حقوق و سیاست، دانشکده حقوق UCLA

2 دانشگاه آریزونا، کالج حقوق جیمز ای راجرز، کالج حقوق لوین دانشگاه فلوریدا

3 کالج حقوق لوین دانشگاه فلوریدا، دانشگاه فلوریدا، کالج روزنامه‌نگاری و ارتباطات، دانشگاه آریزونا، کالج حقوق جیمز ای راجرز

4 دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

5 دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران (مترجم مسئول)

6 استادیار گروه حقوق بین‌الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

10.22034/lc.2023.402405.1359

چکیده

اخبار جعلی چالش تنظیم‌گری پیچیده­ ای را در شبکه اطلاعاتی برخطی که به طور روزافزون دموکراتیک­ تر می­ شود پیش روی ما قرار می‌دهد. اطلاعات نادرست به سهولت توسط مدعیانی با اغراض متفاوت خلق می ­گردند، به سرعت توسط سکوهایی که بیشتر به جای این که به اجرای هنجارهای روزنامه­ ‌نگاری بپردازند یا در راستای منافع عمومی باشند، انگیزه مالی دارند منتشر می‌شوند و مشتاقانه توسط کاربرانی که مایل به صحه گذاشتن بر باورهای موجود هستند رصد می­ گردند. با این حال حتی با افزایش آگاهی از این مشکل، به خصوص پس از انتخابات ریاست‌ جمهوری ۲۰۱۶ میلادی ایالات متحده آمریکا، معنای اصطلاح «اخبار جعلی» به طور قابل ملاحظه‌ای مورد مناقشه و ترویج قرار گرفته ­است. این پژوهش ابتدا به چالش مورد اشاره می‌پردازد، سپس طبقه ­­بندی سودمندی ارائه می­ دهد که انواع اخبار جعلی را طبق دو متغیر دسته­­ بندی می ­کند: انگیزه خالقان آن اخبار و قصد فریفتن. به طور خاص این نوشتار چهار گروه مشخص از اخبار جعلی را از یکدیگر متمایز می­ کند: طنز، شوخی، پروپاگاندا، آزار اینترنتی  که در ادامه به توضیح هریک از آن­ ها پرداخته خواهد شد. این چهارچوب تحلیلی می‌تواند باریک بینی بیشتری را برای مباحثه در این موضوع فراهم کند. در ادامه، پژوهش موانع و مشکلات ساختاری کلیدی را که فرآیند اصلاح و برطرف کردن هر نوع از اخبار جعلی، چه بسا با دلایل مختلف دشوار می‌سازد را شناسایی می­ کند. این ­ها شامل مواردی است که نویسندگان می ­توانند محتوای تولید شده توسط کاربران را به صورت برخط و به سهولت ارائه دهند. همچنین سهم مالی را که سکوها در برجسته کردن و انتشار مطالب دارند دربرمی‌گیرد. نویسندگان اغلب ترکیبی از انگیزه ­های مختلف را در تولید محتوا دارند که باعث می‌شود یک راه حل واحد برای تمامی آن­ها موثر نباشد. رصدکنندگان اخبار جعلی میل محدودی به سرمایه‌گذاری در به چالش کشیدن یا تایید محتوای آن­ ها دارند. به خصوص زمانی که مطالب بر باورها و دیدگاه‌های موجود آن­ ها صحه می‌گذارد. درنهایت اخبار جعلی ندرتاً به تنهایی منتشر می‌شوند. آن­ ها اغلب با مطالب صحیح ادغام می­ گردند، به طوری که رد قاطع آن ­ها سخت ­تر می­ شود. سپس پژوهش اقدامات موجود و پیشنهادی را براساس چهار روش تنظیم ­گری «لری لسیگ» طبقه ­­بندی می­ کند: قانون، کد دستوری، هنجارهای اجتماعی و بازارها. همچنین نقاط قوت و ضعف­ راه‌حل‌های موجود را ارزیابی می‌کند. درنهایت و شاید مهم‌تر از همه، پژوهش مجموعه‌ای از الگوها را که تحت چهار روش تنظیم ­گری، دسته­­ بندی شده اند، ارائه می ­دهد که می­ تواند اثرات مخرب اخبار جعلی را کاهش دهد و در عین حال از منافعی چون آزادی بیان، بحث آزاد و نوآوری فرهنگی محافظت کند و با ارزیابی این الگوهای پیشنهادی که براساس داده­ های مربوط به چرخه انتخابات 2020 میلادی ایالات متحده آمریکا هستند پایان می­ یابد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Identifying and Countering Fake News

نویسندگان [English]

  • MARK VERSTRAETE 1
  • JANE R. BAMBAUER 2
  • DEREK E. BAMBAUER 3
  • Marjan Moradi 4
  • Kian Biglarbeigi 5
  • Sayed Hadi Mahmoudi 6
1 UCLA School of Law
2 University of Arizona, James E. Rogers College of Law, University of Florida Levin College of Law
3 University of Florida Levin College of Law, University of Florida, College of Journalism & Communication, University of Arizona, James E. Rogers College of Law
4 Master student of Public Law, Faculty of Law, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
5 Master student of International Law, Faculty of Law, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran (Responsible Translator)
6 Assistant Professor in International Law, Faculty of Law, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Fake news presents a complex regulatory challenge in the increasingly democratized and intermediated on-line information ecosystem. Inaccurate information is readily created by actors with varying goals, rapidly distributed by platforms motivated more by financial incentives than by journalistic norms or the public interest, and eagerly consumed by users who wish to reinforce existing beliefs. Yet even as awareness of the problem grew after the 2016 U.S. presidential election, the meaning of the term “fake news” has become increasingly disputed and diffused. This Article first addresses that definitional challenge, offering a useful taxonomy that classifies species of fake news based on two variables: their creators’ motivation and intent to deceive. In particular, it differentiates four key categories of fake news: satire, hoax, propaganda, and trolling. This analytical framework can provide greater rigor to debates over the issue. Next, the Article identifies key structural problems that make each type of fake news difficult to address, albeit for different reasons. These include the ease with which authors can produce user generated content online and the financial stakes that platforms have in highlighting and disseminating that material. Authors often have a mixture of motives in creating content, making it less likely that a single solution will be effective. Consumers of fake news have limited incentives to invest in challenging or verifying its content, particularly when the material reinforces their existing beliefs and perspectives. Finally, fake news rarely appears alone: it is frequently mingled with more accurate stories, such that it becomes harder to categorically reject a source as irredeemably flawed. Then, the Article classifies existing and proposed interventions based upon the four regulatory modalities catalogued by Larry Lessig: law, architecture (code), social norms, and markets. It assesses the potential and shortcomings of extant solutions. Finally—and perhaps most importantly—the Article offers a set of model interventions, classified under the four regulatory modalities, that can reduce the harmful effects of fake news while protecting interests such as free expression, open debate, and cultural creativity. It closes by assessing these proposed interventions based upon data from the 2020 election cycle.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Fake News
  • Online Platforms
  • Propaganda
  • True Information
  • Countering Fake News

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار