آثار و شرایط دادرسی غیابی در حقوق ایران و فرانسه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد، میبد، ایران

2 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد، میبد، ایران (نویسنده مسئول)

10.22034/lc.2022.135866

چکیده

یکی از مباحث مهمی که در دادرسی و قضاوت مورد توجه قرار گرفته دادرسی غیابی است. با توجه به اصل اولیه در قضا مبنی بر این که فصل خصومت همواره باید با حضور طرفین صورت گیرد، جواز محاکمه غیابی امری استثنائی و خروج از اصل اولیه است، لذا باید به مقداری که از دلایل شرعی استنباط می‌شود از اصل اولیه خارج شد و به قدر متیقن اکتفا کرد. نمی‌توان این حقیقت را نادیده گرفت که رعایت حقوق مدعی علیه در دعوا که دعوت و استماع دفاعیات وی نیز جزئی از آن حقوق می‌باشد، لازم بوده و از ارکان و اصول لاینفک دادرسی محسوب می‌شود اما در عین حال با محدودکردن دادخواهی به حضور بی قید و شرط خوانده، رعایت این نوع از حقوق مدعی‌علیه همواره امکان پذیر نبوده و بعضاً متعهد شدن به رعایت اصول مزبور علیرغم ضرورت آن، موجبات ضرروزیان و تضییع حقوق مدعیان را فراهم می‌آورد. در حقوق فرانسه حکم غیابی در شرایطی خاص صادر می‌شود. هنگامی که خوانده حضور نمی‌یابد رأی غیابی می‌باشد، اگر تصمیم به طور قطعی اتخاذ شده و احضارنامه ابلاغ واقعی نشده است. مواد 467 تا 479 قانون آئین دادرسی مدنی فرانسه مصوب 1975 به حکم غیابی اختصاص دارد که شامل آرای دادگاه شهرستان و مراجع اختصاصی در امور مدنی می‌گردد و مواد 571 تا 578 نیز شامل واخواهی می‌باشد. هدف از واخواهی، عدول از رأیی است که به طور غیابی صادر شده است و قانونگذار فرانسه فقط واخواهی احکام غیرقابل پژوهش را به شرطی که احضاریه به محکوم‌علیه به طور واقعی ابلاغ نشده باشد پذیرفته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effects and Conditions of Absentee Proceedings in Iranian and French Law

نویسندگان [English]

  • Sayyed Jafar Hashemi Bajegani 1
  • Mostafa Afzali Goroh 2
1 Assistant Professor, Department of Private Law, Islamic Azad University, Meybod Branch, Meybod, Iran
2 PhD Student in Private Law, Islamic Azad University, Meybod Branch, Meybod, Iran (Corresponding Author)
چکیده [English]

One of the most important issues in the trial and adjudication is the trial in absentia. According to the basic principle in jurisprudence that the season of hostility should always take place in the presence of the parties, the permission of the trial in absentia is an exception and departure from the original principle, so it should be removed from the original principle as much as inferred from religious reasons. Satisfied enough. The fact cannot be ignored that the observance of the rights of the defendant in litigation, of which the summoning and hearing of his defense is also a part, is necessary and is an integral part and principle of the trial, but at the same time by limiting the plaintiff to unconditional presence. The condition is that it is not always possible to comply with this type of claimant's rights, and in some cases, committing to comply with these principles, despite its necessity, causes damage to the plaintiffs' rights. In French law, it is possible to issue a verdict in absentia in certain circumstances. When the defendant does not appear, the vote is in absentia, if the decision has been made definitively and the summons has not been notified. Articles 467 to 479 of the French Code of Civil Procedure, adopted in 1975, deal with absenteeism, which includes the rulings of the city court and special authorities in civil matters, and Articles 571 to 578, which include appeals. The purpose of the appeal is to deviate from the verdict issued in absentia, and the French legislature has accepted only the appeal of non-investigable verdicts, provided that the summons has not actually been served on the convicted person.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Trial in Absentia
  • Appeal
  • Notification
  • Hostility CHapter
  • French Law
منابع
- بابانسب، نادر، 1388، مطالعه تطبیقی واخواهی در احکام مدنی در حقوق ایران، فرانسه و انگلیس، پایان‌نامه کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم.
- بشیری، عباس؛ باقری، مصطفی؛ شعبانی، عیسی، 1392، حکم غیابی و نحوه اعتراض به آن در مقررات و رویه قضائی، چاپ اول، تهران، انتشارات جنگل.
- پرو، روژه، 1384، نهادهای قضائی فرانسه، ترجمه شهرام ابراهیمی، عباس تدین و غلامحسن کوشکی، چاپ اول، قم، انتشارات سلسبیل.
- حسین‌زاده، علیرضا، 1394، احکام غیابی، چالشها و راهکارهای آن، پایان‌نامه کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه علامه محدث نوری (ره).
- حیاتی، علی عباس، 1385، شرح قانون آئین دادرسی مدنی، چاپ دوم، قم، انتشارات سلسبیل.
- دریس، مهناز، 1398، چالش های های اجرای حکم غیابی در محاکم قضائی ایران، مجله پژوهش و مطالعات علوم اسلامی، شماره 3.
- سلماسی، مجتبی، 1389، دادرسی غیابی در حقوق ایران در امور مدنی (با مطالعه تطبیقی در فقه امامیه و حقوق فرانسه)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشکده معارف اسلامی و حقوق، دانشگاه امام صادق (ع).
- شمس، عبدالله، 1386، آئین دادرسی مدنی، جلد دوم، چاپ چهاردهم، تهران، انتشارات دراک.
- شمس، عبدالله، 1382، آئین دادرسی مدنی، جلد دوم، چاپ سوم، تهران، انتشارات میزان.
- کاظمی، محمدرضا و محمدعلیزاده، جواد، 1391، دادرسی غیابی در پرتو قواعد فقهی، فصلنامه پژوهش‌های فقه و حقوق اسلامی، شماره 30.
- لطفی فروشانی، مهران و باقری، پرویز، 1399، بررسی فقهی حقوقی حکم غیابی، مجله پژوهش‌های حقوقی، شماره 43.
- متین دفتری، احمد، 1381، آئین دادرسی مدنی، تهران، انتشارات مجد.
- محسنی، حسن، 1395، آئین دادرسی مدنی فرانسه، جلد اول، چاپ چهارم، تهران، شرکت سهامی انتشار.
- موسوی، صادق، 1389، بررسی دادرسی حضوری و غیابی در مراحل مختلف دادرسی با تأکید بر اصل تعارضی بودن دادرسی، پایان نامه کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه پیام نور تهران.
- واحدی، جواد، 1372، ابلاغ رأی داور، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 30.
قوانین
- قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب 1329 قمری
- قانون آئین دادرسی مدنی مصوب 1318
- لایحه قانونی اصلاح قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1334
- قانون اجرای احکام مدنی مصوب 1356
- قانون آئین دادرسی مدنی مصوب 1379
- قانون آئین دادرسی مدنی فرانسه مصوب 1975