%0 Journal Article %T رویکردی تطبیقی بر قرارداد ارفاقی در حقوق ایران، انگلیس و فرانسه %J فصلنامه تمدن حقوقی %I دکتر یاسر شاکری orcid 0000-0001-7732-8125 ssssf200@gmail.com %Z ۲۷۸۳-۱۸۴۱ %A رحیم زاده میبدی, حسن %A مجاهد, افشین %D 2021 %\ 08/23/2021 %V 4 %N 8 %P 249-267 %! رویکردی تطبیقی بر قرارداد ارفاقی در حقوق ایران، انگلیس و فرانسه %K قرارداد ارفاقی %K ورشکستگی %K تاجر %K طلبکاران %K دارایی %R 10.22034/lc.2021.133224 %X گذشت و ارفاق از اصول اخلاقی است که همانند سایر قواعد اخلاقی در تأسیسات حقوقی نفوذ نموده است. بر این اساس، قرارداد ارفاقی یکی از نهادهای مهم حقوق تجارت در مبحث حقوق ورشکستگی است که بین تاجر بدهکار و طلبکاران منعقد می‌شود. موضوع این قرارداد به شکل قانونی آن با تصویب قانون تجارت سال 1311 برای اولین بار در حقوق ایران مطرح گردید که در واقع از قانون تجارت قرن نوزدهم فرانسه اقتباس گردیده شده بود. مکانیزم این قرارداد در رونق بخشی اقتصاد جامعه نقش مؤثری می‌تواند ایفا کند، چون به هر حال جامعه برای تأمین نیازمندی‌های مادی افراد خود احتیاج به فعالیت‌های تجاری و تولیدی دارد و لذا تصفیه و انحلال تشکیلات اقتصادی بعضاً می‌تواند بر اقتصاد جامعه در سطح کلان آثار سوء بگذارد. در مورد ورشکستگی، سیاست های اقتصادی دولت باید چنان طرح ریزی گردد که به طور موثر از بنگاه های اقتصادی یا واحدهای مهم اقتصادی حمایت به عمل آورد. قرارداد ارفاقی راه حلی صلاح جویانه است که مانع مرگ تجاری و اقتصادی تاجر می گردد و او را از نیستی نجات می دهد. این روش حمایتی مخصوص حقوق تجارت است و در صورتی که عملیات ورشکستگی بدین طریق ختم نشود چاره ای جز فروش و تقسیم اموال تاجر ورشکسته که قاعده ای عام است باقی نمی ماند. بنابراین این قرارداد بین بدهکار و طلبکاران با هدف حل مشکلات تاجر و ادامه فعالیت وی و حفظ همه حقوق طلبکاران منعقد و اجرا می‌گردد و در چهارچوبی وسیع‌تر از مواد قانونی مربوط مطرح می‌شود. %U https://www.pzhfars.ir/article_133224_ba37e5354001f7949fdd6c92a4f76a9d.pdf